ÖFKE KONTROLÜ

Bazen niçin kızdığımızı bile bilmeyiz, olmadık, kolay şeylere kızmaya başlarız, çok kolay şeyler bile bize
batar, hududumuzu bozar. Niçin bu kadar öfkelenmeye başladınız niçin artık dayanamıyorsunuz,
katlanamıyorsunuz hiç bir şeye…. Birinci evvel kendinizi keşfetmeniz gerekir. Öfkenizin kaynağını bulup
çözmek en tesirli prosedürdür. Biz öfkenizi daha sakin ve denetim edilebilir düzeylerde nasıl tutabilirsiniz,
kendinizi nasıl denetim edebilirsiniz merkezimizde tesirli bir halde yardımcı olup tahlile ulaştırıyoruz.

Genel çizgileriyle öfkeyi değerlendirelim.

Öfke, insanı rahatsız edici bir duruma , bir olaya ya da bir kişinin davranışlarına gösterdiği heyecan türü
bir reaksiyondur.
Öfke, incindiğimiz, haklarımızın çiğnendiğinin, istek ve gereksinimlerimizin engellendiğinin ve bir şeyin doğru
olmadığı konusunda verilen bir ileti olarak tanımlanmaktadır.
Öfke, güçlü olma ve diğerlerine kelam geçirme eforunun tipik bir örneğidir. Öfke haz dünyasını
engelleyecek her durum, olay ve kişi karşısında ortaya çıkan his olarak tanımlanmaktadır.
Öfke; zorluk, huzursuzluk, gerginlik, sonluluk üzere kavramların karışımı olarak tanımlanmıştır.
Öfke aslında çok olağan ve sağlıklı bir histir. Fakat denetimden çıktığında yıkıcı hale dönüştüğünde,
okul ya da iş hayatınızdaki, şahsî bağlantılarınızda meselelere yol açar.
Düşmanlık ve Saldırganlıktan Farkı

Öfke duygusu genel olarak düşmanlık ve saldırganlık hisleriyle karıştırılmaktadır. Meğer öfke genel
olarak düşmanlık ve saldırganlıktan daha kolay seviyede olup yoğunluğu daha hafiftir ve süreksiz bir
durumdur. Düşmanlık ise daha uzun periyodik negatif bir his olarak tanımlanmaktadır. Saldırganlık ise
birine ya da öbür insanlara anlık ya da niyetli olarak ziyan vermeye yönelik bir histir. Saldırganlık
öfkenin dışa dönük bir tabiri biçiminde tanımlanmaktadır.

Öfkenin 3 temel kaynağı vardır. Bunlar:

Kişinin kıymet verdiği bir emele ulaşırken engellenmesi
Ferdî kuralların yıkılması
Kişinin özsaygısının, öteki beşerler ve ya kuruluşlar tarafından tehdit altında kalması.
Bir öbür varsayım ise öfkenin ortaya çıkmasında iki temel neden ortaya koymaktadır. Bunlardan ilki
bireyin kendisi, ikincisi ise karşısındaki birey(ler)in onda oluşturduğu hislerden kaynaklanmaktadır.
Öfke ister bireyin kendisinden kaynaklansın ister karşısındaki bireyden, ihtimamla üzerinde durulması
gereken ve çözülmesi gereken bir histir.

GERÇEKLER BATIL

Öfke bir davranış biçimi değil, fizyolojik öğeleri olan bir histir. Bağırarak, yastık
yumruklayarak
yahut köpükten sopalarla sağa sola vurarak,

öfke ile başa çıkılmış olur.

Öfke beşere ait kozmik bir histir. Öfke her vakit anında tabir edilmelidir.
Öfkenin boşaltılması, yalnızca sorunun tahlili için taban hazırlaması açısından pahalıdır.
Bayanlar erkeklerden daha az öfkelenir.
Hislerin saldırganca tabiri, tahlile değil
daha fazla saldırganlığa yol açar.

Bazı beşerler hiç öfkelenmez.
Öfke; öteki hislerin yol açtığı ikincil

bir histir.

Öfke “buharı tüten bir çaydanlık” değildir birikip patlamaz. TV’de izlediğimiz şiddet ve
spor
yahut rekabet ögesi içeren durumlar

aracılığı ile öfke “boşaltılır”.

Öfkenin gayesi birçok zaman
yabancılar değil, yakınlarımızdır.

Saldırganlık insanın içgüdüsel davranışıdır.
Kronik düşmanlı kalp krizi riskini arttırır. Öfke her vakit yıkıcı, istenmeyen
ve günahkar bir histir.

Öfke ile başa çıkmanın en sağlıklı yolu onu daha
az ziyan verecek bir hale getirmektir.

Öfkenin sözel olarak söz edilmesi
her vakit istek edilir bir şey değildir.

Öfke kavramına ait kimi genellemeler şunlardır:

Öfke doğal, olağan, beşere has bir histir.
Öfke bir histir; davranış üslubu değildir.
Kronik öfke sıhhat için tehlikeli olabilir.
Öfke , birden fazla defa ortaya çıkmadan tehlikesiz hale getirilebilir ve getirilmelidir.
Öfkenin söz edilmesi gerektiği vakit, söz formu intikama yönelik olmamalı, tahlile yönelik ve aktif bir
formda olmalıdır.
ÖFKEYİ YÖNETMEK

Siz de kızgınlığa yol açan insanları, olayları yok edemezsiniz; onlardan kaçınamazsınız; onları
değiştiremezsiniz. Yapabileceğiniz tek şey bu beşerler ya da olaylar karşısında gösterdiğiniz içsel ve
dışsal reaksiyonlarınızı denetim edebilmek, onları yapan bir biçimde yönetebilmektir.

Öfke hisleriyle başa çıkmak için şuurlu ya da bilinçsiz birtakım yollar kullanırız. Bunlar kısaca;

İfade etme
Bastırma
Sakinleştirme
Öfkeyi saldırganlıkla değil de sözel olarak söz etmek, bunlar içinde en sağlıklı yoldur. Bunu yapabilmek
için, istediklerimizin ne olduğunun farkına varmalı, bunları açık ve karşımızdakini incitmeyecek bir şekilde
aktarmalıyız.

İkinci yol, öfkeyi bastırmaktır. Kızgınlığınızı içinizde tutup, onu düşünmemeye çalışıyor ve dikkatinizi
daha olumlu bir şeylere yönlendiriyorsanız, bu yolu kullanıyorsunuz demektir. Bu bazen işe yarasa da
daima olarak bu yolu kullanmak, çok sağlıklı olmayabilir. Şayet kızgınlık hakikat bir biçimde ifade
edilemezse, bir müddet sonra bu his kişinin kendisine döner ve yüksek tansiyon, psikosomatik
rahatsızlıklar (ülserler, alerjiler vb.) ya da depresyon üzere sıkıntılara yol açabilir.

Öfke yaşadığınızda kendinizi sakinleştirmeye çalışmak, üçüncü seçeneğinizdir. Nefes alıp verişlerinizi,
kalp atış suratınızı denetim ederek, kendinizi fizyolojik olarak sakinleştirip, içinizdeki öfke duygusunu
hafifletebilirsiniz.

Neden Öfkemizi Söz Etmeliyiz?

Yoğun olarak yaşanan ve söz edilmeyen öfke hem bireyin gücünü tüketmekte hem de davranışlarını

kontrol etmesini güçleştirmektedir.

Yaşanan öfke sonucunda ortaya çıkan gücenme duygusu irtibatı olumsuz etkilemekte ve bireyler arası
alakaları zedelemektedir.

Etkin bir formda çözülmeyen sorun da şahısta toplumsal geri çekilmeye sebep olmaktadır.

Bastırılarak içe atılan öfke psikosomatik hastalıklara, depresyona neden olmaktadır.

Yaşanılan öfke duygusu uygun olmayan pasif-saldırgan davranışlar ve bireyin kendisine ve çevresine
yönelik saldırgan davranışları tabir edilmektedir.

Öfkenin söz edilme hali de kültürel özelliklere ve beklentilere, öğrenilmiş davranışlara, ailenin davranış
formlarına, eğitim durumuna, yaşa ve cinsiyete nazaran değişmektedir. Hislerin ortaya çıkması ve
bunların davranışa dönüşmesi bireyin içinde bulunduğu kültürden etkilenmektedir.

Sen Lisanı & Ben Dili

Öfkemiz karşımızdakinin bir davranışıyla ilgiliyse kullandığımız tabirler gerçekte “sen dili” ismi verilen ve
saldırganlık niteliği taşıyan tabirler. “Peki lakin, öfkemi nasıl lisana getireceğim?” diye düşünüyorsanız işte
size büyülü reçete:

Ben lisanı. Ben lisanı, bireyin karşılaştığı durum ya da davranış karşısında ferdi yansısını his ve
fikirlerle açıklayan tabir biçimidir, yani his ve kanılarımızı karşıdakini örselemeden içtenlik
belirten sözcüklerle tabir eder. Ben lisanı bireyin kendisi ile ilgili iletilerden oluşur. Diğerleri hakkındaki
kıymetlendirme ve yorumlarımızı değil, kendi hislerimizi açıklar.

Duyguların tabir edilmesi çok değerlidir. İnançlar, kanılar ve bedeller beşerler ortasında farklılık
gösterir, lakin hisler herkeste benzeridir. Hislerin sen lisanı yerine ben lisanıyla tabir edilmesi karşıdaki
kişinin sorumluluğunu fark etmesine ve kendini söz edenin daha yeterli anlaşılmasına yardım eder.

Ben lisanı bizim toplumumuzda, kendini beğenmişlik ve bencillikle karıştırılır. Ben lisanı, hücum niteliği
taşımaz, saldırgan tabirler karşı tarafı sürekli savunmaya ya da atağa iter. Ben lisanı dürüstlüğün en
tesirli tabirlerinden biridir.

Örnek vermek gerekirse,

Sen Lisanı: Beni incitmekten zevk alıyorsun.

Ben Lisanı: Bu davranışın beni çok incitti.

Sen Lisanı: Zati bana hiç vakit ayırmazsın, daima çok işin vardır.

Ben Lisanı: Bana daha çok vakit ayırırsan keyifli olurum.

ÖFKEMİZİN TAŞMASINI ÖNLEYECEK YÖNTEMLER

Daha Uygun İrtibat Kurmaya Çalışın
Mizah kullanın
Etrafınızı değiştirin
Orta Verin
Zamanlama
Kaçınma
Alternatifler bulma
UNUTMAYINIZ!

Öfke bulaşıcıdır.
Mümkün olduğu ölçüde öfkeyi tırmandırmayın.
Sizin vazifeniz bu tansiyonu azaltmaktır.
İnsan olarak vazifeniz gereği siz de çok yük ve gerilim altında olabilirsiniz.
Siz de sık sık küçük olaylarda bile öfke duyabilirsiniz.
Öfkenizi denetim etmenizin hem size hem de hizmet verdiğiniz şahıslara zincirleme olarak büyük yararı
olacaktır.