Evliliğe Yüklediğimiz Anlam

Evlilik bir sonmuş üzere davranmak… Sevgililiği evlilikle taçlandırmak ya da şahlandırmak… Bu tip kavramlar hayatımızda ne kadar çok, o denli değil mi?

Oysa aşk, sevgi üzere hislerin bu türlü bir taçlandırmaya muhtaçlığı var mı? Farkında olmadan hislerimizin sona ermesine neden oluyor muyuz sizce? Bu sorunun yanıtı tahminen evet, tahminen de hayır.

Elbette evliliğe karşı duracak değiliz, ancak toplum olarak evliliğe yüklediğimiz manalar çok fazla; hatta kimilerimiz için epey abartılan bir durum zira bir çoğumuza nazaran aşkın, sevginin ispatı lakin evlilikle olmalı; hisler yüksek mertebeye lakin evlilikle ulaşmalı…

İlişkilerde olduğu üzere bir partnere, bir arkadaşa, sevdiğimiz rastgele birine yapılan duygusal yatırım ne kadar fazla ise ayrılmak da, o alakayı sonlandırmak da bir o kadar sıkıntı oluyor. Evlilikleri de aslında bir duygusal yatırım olarak değerlendirirsek, yaptığımız yatırım ne kadar çok ise; o kadar berbat giden bir evliliği sonlandırmak da bir o kadar sıkıntı olur.

‘’Saçımı süpürge ettim’’ , ‘’Yıllarımı verdim’’, ‘’Sevmeseydik evlenmezdik’’, ‘’Bana evlilik teklifinde bulunduğu için beni çok sevdiğini düşünüyorum’’ üzere evlilikle alakalı birçok niyetimiz var. Pekala aykırısından bakacak olursak, evliliğin konusu geçmemiş bir çiftte sevgi bağı daha az mıdır ya da çok mudur? Onlar evlilik düşünmüyorlar ya da düşünemiyorlar diye daha az mı memnunlar? Aşk dediğimiz şey bir sonla değil de uzun bir belirsizlikle devam etse beşerler daha çok keyifli olabilirler mi sizce?

Bazı toplumlarda (özellikle Türk toplumlarında) evlilik kavramı daha küçük bir çocukken bizlere öğretilen, hatta dayatılan bir kavram olmaktadır. Sonra vakitle aile baskısı, akraba baskısı, ardından sülale, mahalle baskısı derken artık kainata gönderilen iletilerle birlikte evlendirilmeye çalışılan bir birey haline geliriz. Çiftler bu boğucu baskıyla bağlantılarını yaşarken ve farkında olmadan da hazır olmadıkları bu duruma gelirken; bir yandan keyifli olmaya çabalarlar, öteki yandan da diğerlerini keyifli etmeye çalışırlar. Çiftlerin birçok da işte bu hazırlık temposunda birbirlerini yıpratırlar.

Evlilik hazırlıkları bazen evlilikleri sarsan bir durum olabiliyor

Sonuçta taçlandıracağız ya; kendimizi bir kenara koyup herkesi şad etmemiz gerekir, o denli değil mi? Çiftlerin en çok yaptıkları kusur, (şimdilerde ayrılmayı planlayan çiftleri dinlediğimizde) evlilik sürecinde birbirlerini ihmal etmeleri ve üçüncü şahısları memnun etme eforu içinde olmaları… O zamanki durumların yaşattığı hisler, evlilikleri sürecinde tamir edememelerinden kaynaklı meseleler oluşturabiliyor.

Çiftler evliliği bir kuralmış üzere, bir tabu üzere yaşamamalı!

Evlilik kurumu ne kadar resmi de olsa, duygusal yapısı çok kuvvetli bir yapıdır. Hazırlık süreçlerinde çiftler, imkanlar dahilinde en düzgününü planlarken; işler yolunda gitmediğinde birbirlerini yıpratabiliyor. “İlk kere evleniyoruz, bunlar da olsun” derken birbirimize olan bağımızı farkında olmadan zedeleyebiliyoruz. Halbu ki bunu bir mecburilik, bir kurallar zinciri üzere görmediğimizde; hazırlık süreçlerinde çiftler her anı daha keyifli, daha birbirlerine odaklı yaşayabilirler. ‘’Meli- malı’’ ların olmadığı ve yalnızca kendi isteklerinin ön planda olduğu bir süreçte çiftlerin, romantizmi daha sağlıklı yaşadığını görebiliyoruz. İlerleyen yıllarda çiftler birbirlerine olan kırgınlıklarını, kızgınlıklarını lisana getirmek yerine o günleri anarken yüzlerinde birer tebessüm ve heyecan beliriyor. Sonrasında da daha az yıpranmış ya da yıpranmamış bağlar daha mümkün hale geliyor.

Danışanların bir kısmı seanslarda evlilik süreçlerinde yaşadıkları hayal kırıklıklarından, anlaşılmadıklarından bahsediyorlar. Bitmemiş bu hisler, vakit zaman yeni tetikleyicilerle, şimdiki anın makus habercileri olabiliyor. Ayrılıklar da bu bitmemiş işlerle başlıyor. Çiftler de evlilik öncesinde yeni bir yapılanmaya girerken hayatlarına sihirli bir değnek gireceğini sanıyorlar. Evliliğin kararlılık ve gayret gerektiren bir durum olduğunun şuurunda olduğumuzda, geriye tek yapmamız gereken şey; bu bağlanma seyahatinde tüm geçmiş yüklerden arınmak olmalıdır.