Her türlü ömür değişikliği -iyi yada makus olaylar da dahil olmak üzere- zordur. Boşanma yetişkinler için dahi kolay alınan bir karar olmasa da birçok vakit çocuk için bu olguyla karşı karşıya kalmak, altındaki tabanın kaymasına benzeri. Pekala bu türlü bir sürece girip çocuklara zorluk yaşatmak hakikat mu? Tesiri kalıcı olmaz mı? Yalnızca çocuklar ziyan görecek anlayışıyla, sürdürülemeyen bir evliliği sürdürmeye çalışmak çocuklar için yarardan çok ziyan getirebilir. Ne kadar dikkat edilirse edilsin çocuklar ortamdaki negatif elektriği her vakit hissederler. En net söyleyebileceğimiz olumlu sonuç şiddetin, yüksek sesle tartışmaların çok olduğu evlilikler bittiğinde çocuklar negatif bir tesirden çok, rahatlama gözlemlenmesidir. Şu da bir gerçek ki, bir evliliğin bitiyor olması çocukta -yetişkinde dahi- hangi yaşta olursa olsun kızgınlık, dehşet, depresyon, suçluluk duygusu yaratır.
Anne babası boşanan çocuklarla yapılan tüm araştırmaların ortak noktası çocukların boşanma için kendilerini sorumlu buldukları gerçeğidir. Çocuklar, ebeveynlerinin boşanma nedeni olarak kendilerini görürler. Bu nedenle boşanma kararı olduktan sonra yapılacak işlerin en başında bunun çocuklarla paylaşılması gelir. Ve bu haberi çocuk diğerlerinden değil, ebeveynlerinden öğrenmesi gereklidir. Bilhassa de ebeveynlerinden öğrenmesi gereklidir.
Peki bu boşanma durumunu çocuğa nasıl anlatmalıyız?
Çocuğunuza boşanma kararınızı anlatmaya başlamadan evvel evliliğinizin başlangıcı hakkında birkaç cümle söyleyerek hususa giriş yapabilirsiniz. Biliyorsun beşerler doğar, okula masraf, işleri olur, büyüdüklerinde bir aile kurmak isterler ve evlenirler. Ben ve baban da birbirimizi tanıdığımızda bir aile kurmak istediğimize karar verdik. Birbirimizi çok sevdik ve evlendik. Fakat evlendikten sonra birtakım bahislerde anlaşamadığımızı gördük. Baban ve ben farklı hayatlar sürmek istediğimizi fark ettik. Başta birbirimizle çok âlâ anlaşırken, daha sonraları bende baban da daha farklı hayatlar yaşamak istediğimize karar verdik. Çocuğa söylenecek hiçbir sebebin palavra olmaması fakat suçlayıcı ve karşı tarafı küçük düşürücü de olmaması gerekir. “Başta birbirimizle anlaşabiliyorken artık anlaşamadığımıza ve başka yaşamak istediğimize karar verdik.” söylemi çocuk için açıklayıcı bir söylemdir. Bunlar çocuğa söyleniyorken anne babanın en dikkat etmesi gereken şey birbirlerini suçlamamaktır. Tüm bu konuşmalar yapıldığında bu kararın alınmasının kolay olmadığı ve bu karardan dolayı üzgün olduğunuzu da çocuğun duyması faydalı olur. Siz hissinizi net olarak söz ettiğinizde çocuk kendi hislerini rahat bir halde paylaşabilir.
Boşanırken değerli olan bir husus da anne babanın karşılıklı hürmet sonları içerisinde hareket etmeleri üzerinde anlaşmalarıdır. Evlilik içerisinde hareket etmeleri üzerinde anlaşmalarıdır. Evlilik içinde her ne yaşandıysa, boşanmayla artık bitmiştir. Artık siz anne ve baba olarak çocuğunuza karşı sorumlusunuzdur. Boşanmayla birlikte anne baba olarak bu sorumluluklarınızı yerine getirmeye nasıl devam edeceğinize karar vermek zorundasınız. Çocuğun tüm sorumluluğunu annenin yüklenmesinin, babanın da orta sıra ortaya çıkan bir figür olmasının çocuğun gelişimine ne kadar ziyan verdiği görülerek son yıllarda çocukların sorumluluklarının ortak olarak paylaşılması çocuğun gelişimi açısından da kıymetlidir. Hem anne, hem baba çocuk için vazgeçilmezdir. Çocuğun her iki ebeveyne de eşit erişebilme hakkı olmalıdır. Boşanma daha çok sorumluluk, daha az denetim getirir. Çocuğunuzun öbür ebeveynde iken nasıl bakılacağına ne yazık ki karar veremezsiniz fakat sorumluluk sahibi anne babalar çocuğun her iki meskende de misal kurallar içinde yaşanmasını sağlamak için ihtimam gösterebilirler. Bu çocuğun gelişimi için gerekli olanıdır. Boşandığınız eşinizle arkadaşça davranmak yahut eski günlerdeki üzere davranmak elbetteki zordur lakin vakit içinde çocuklar için konuşabildiğiniz, ortak kararlar alabildiğiniz, birebir ortamda bulunabildiğiniz bir yetişkin -yetişkin bağına çok gereksiniminiz olacaktır. Destekleyici rol üstlenenen ebeveynlerin çocukları bundan olumlu etkilendikleri görülmüştür.
*Bu yazı Danışman Psikolog Ani Eryorulmaz’ın ‘Eyvah Boşanıyorum!’ kitabından derlenmiştir. daha kapsamlı bilgiye ulaşmak için ‘Eyvah Boşanıyorum!’ kitabı okumanız tavsiye edilir.
0 Yorum