Aile içi şiddet günümüzde hayli sık rastlanılan ve üzerinde ziyadesiyle durulan bir sorun haline dönüşmüştür. Şiddeti uygulayan bireylerin şiddet uygulama nedenleri merak uyandırmış, bahis üzerinde araştırma yapan şahıslarca şiddet; ekonomik, ruhsal ve sosyolojik nedenlere dayandırılmış; tahlili için pek çok teklif ortaya atılmıştır. Husus üzerinde araştırma yapanların buluştukları ortak hissede ise, çocuğun içinde yetiştiği aile ortamında, kelam konusu çocuğun ana babasının davranış ve tavırlarının çocuğuna model olduğudur.
Çocuğun toplumsallaşmasında, kişilik özelliklerini oluşturmasında, tavır ve davranış geliştirmesinde toplumun en kıymetli yapı taşı olan aile kurumunun hissesi hayli büyüktür. Pekala bu ailenin içinde yaşadığı toplumun sosyo-psikolojik ve ekonomik durumunun, çocuğu yetiştiren ailenin tavır ve davranışları üzerindeki tesiri nedir? İşte bu sorulması ve üzerinde durulması gereken kıymetli bir sorudur. Zira aile kurumunun içinde yaşadığı toplum münasebetiyle o toplumun bireylerinin oluşturduğu ülke, sağlıklı ve ülkü bir yapıda değilse, sonucunda o toplumun en küçük yapı taşı olan aile de sağlıklı ve ülkü bir yapıda olamaz. Bu durumda da kelam konusu ailenin sağlıklı ve ülkü jenerasyonlar yetiştirmesi beklenemez.
Bireyin sosyalizasyon sürecini gerçekleştiren en kıymetli ünite olan aile başta olmak üzere, okul, iş yeri, kamuya açık kurum ve kuruluşlarda sıkça karşılaştığımız şiddet, günümüzde insanların irtibat kurarken kullandıkları kıymetli bir araç haline dönüştü.
Şiddetin temelini aslında saldırganlık oluşturuyor. Şiddet yalnızca saldırganlığın uygulamaya dökülmüş halini yansıtıyor. Şöyle de söylendiğinde yanlış olmaz aslında; şiddet; davranışı ya da sergilenen tutumu anlatırken, saldırganlık daha çok ruh halini anlatır diyebiliriz.
Yaşadığımız ülkeyi ailemiz, aileleri de ülkenin bireyleri olarak düşünürsek; o ülkedeki idare anlayışının, sevgi, barış ve inanç ortamında yürütülmesinin ne kadar gerekli ve değerli olduğunu anlarız. Bir çocuğun sağlıklı davranışlar sergilemesi için, içinde yetiştiği aile ortamı ne kadar değerliyse, ailenin de sağlıklı davranışlar sergilemesi için, içinde yaşadığı ülkenin ortamı o kadar kıymetlidir.
Yapılan araştırmalardan elde edilen bilgiler, sivil idare ve politik partilerin kabulündeki ahengin, toplumdaki hasebiyle ailedeki çatışmaları ve şiddeti önleyeceğini düşündürmektedir.
Müsamaha ve itimadın olmadığı, bireylerin fikirlerine kıymet verilmediği, bireylerin seçimlerinin sorgulandığı ve yargılandığı, problemlerin şiddet ve baskıyla çözümlenmeye çalışıldığı ortamda sağlıklı bağlantıların yaşanması mümkün değildir. Problemlerin nedenleri daima tabanda yani ailede aranmış, tahliller de daima bu tarafta üretilmiştir. Oysa nedenler bütünde aranırsa üretilecek tahliller bizi sonuca daha çok yaklaştıracak ve daha başarılı olacaktır.
Baskıyla büyüdüyseniz, hislerinizi engellemeyi; engellendikçe de öfkelenmeyi öğrenirsiniz; öfkelendikçe cezalandırıldıysanız, ceza verecek biri olmadığında vicdanınızı unutur, öfkenizi en yakınızdakine kusarsınız. Vicdanınızı unutarak büyüdüyseniz, etrafınızdakileri engelleyerek onların hislerini bastırır; yetersiz geldiğinizde şiddete başvurursunuz. Şiddetle büyüdüyseniz, bastırılmış hislerinizi karşınızdakine saldırarak yansıtır, geçmişin intikamını alırsınız.
Toplumda soluduğumuz hissin bileşenleri neyse onu teneffüs ederiz. Zira yaşamak için o havaya ahenk sağlamamız ve nefes almamız gerekir. Unutmayalım ki aldığımız her nefesle ciğerlerimize pompaladığımız oksijen kanımızı yeniler. Her doğan çocuk yeni bir umuttur toplumdaki kirli kanı temizleyecek. Yapılması gereken tek şey ise çocuklarımızı bu şuurla yetiştirmek.
Ülkemizde şahit olduğumuz sıra dışı olaylar; bilhassa bayan cinayetleri, aile içi katliamlar, kabahat olgusundaki artış tesadüf değildir. Bu ortamı hazırlayan çok çeşitli faktörler bulunmaktadır. Lakin tüm bunların temelinde bilinmesi gereken bir gerçek vardır ki o da şiddetin şiddeti doğurduğudur. Şiddet, saldırganlık ve kabahat eğiliminin artmasının bütün toplumun geleceğini, ekonomiyi, eğitimi, siyaseti, toplumsal barışı, hukuk sistemini, can güvenliğini tehdit ettiği münasebetiyle gelecekte de ülkeyi çok büyük risklerin beklediği yadsınamaz bir gerçektir. Ebeveynler olarak, yeni jenerasyonlara güzel bir dünya yaratmanın yolu çocuklarımızı sevgi, inanç ve huzur ortamında yetiştirmekten geçmektedir.
0 Yorum