Çocuklarda Saldırganlık

İnsanlarda iki temel dürtü vardır. Birincisi cinsellik oburu ise saldırganlıktır. Bu iki dürtü insanın toplum içerisinde belli bir seviyede harekete geçerek ve gerekli seviyede kullanıldığı sürece insanın ömrünü kolaylaştırır. Bu dürtülerin ikincisi olarak saydığımız saldırganlık bir diğerine ziyan verme ve bu gayeyle yapılan davranışlardır. Saldırganlık doğuştan geldiği için bebeklerde ilkel bir davranış olarak ağlama, ısırma, vurma vb. davranış halinde kendisini gösterir. İleriki periyotlarında saldırganlığı denetim etmeyi toplum tarafından uygun görülen davranış haline dönüştürmeyi öğrenme yoluyla gerçekleştirir.

Okul öncesi periyodunda bulunan çocuklarda sıklıkla saldırganlık davranışı görülmektedir. Çocuklar saldırganlık davranışlarını iki biçimde gösterirler. Kimileri başkasının elinden zorla bir şey almak, vurma ya da ısırma biçiminde davranışlar gösterirken öteki taraftan açık bir biçimde saldırganlığı göstermemekle birlikte oyun içerisinde saldırgan davranışlarda bulunabilirler. Örneğin oyun arkadaşının oyuncağını kırma formunda dolaylı yoldan saldırganlıklarını muhakkak edebilirler. Saldırgan çocuklar geçimsiz, öfkeli ve parlamaya hazır, akranları ve büyükleriyle sıklıkla hengame ederler, gösterdikleri yansılar ölçüsüz ve yaşanılan olayla orantısız bir haldedir. Onlara verilen ceza etkilemez ve davranışı tekrar etme olasılıkları yüksektir.

Saldırgan davranışlar çeşitli faktörlerden ötürü ortaya çıkabilir. Bunlar;

• Aile içi uygulanan disiplinlerin tutarsızlığı

• Sözel ve fizikî şiddetin uygulanması

• Çocuğun davranışlarını gereksiz yere engelleme, alay etme 

• Güven gereksinimi

• İlgi ve sevgi talebi

• Televizyon ve internet ortamında şiddet içeren yayınlar

• Saldırganca davranışlarının ödüllendirilmiş olması

Saldırganlık Nasıl Önlenir?

• Ev içerisinde çocuğa saldırganlığı aşılayan ve bu biçimde model olan birey örneği olmamalıdır.

• Herhangi bir saldırganlık davranışı gösterdiği vakit ziyanlarını keşfetmesi için düşünmesi sağlanmalıdır. 

• Saldırgan davranışta bulunan çocuklara tıpkı biçimde reaksiyon verilmesi çocuğun davranışını pekiştirerek davranışı önlemenizi zorlaştıracaktır.

•  Çocuğun rastgele bir saldırganlık anında bunu atabilmesi için yastık yumruklama, makasla bir şeyler kesme, kağıt yırtma üzere etkinliklere yönlendirilmeli.

• Görev ve sorumluluklar vererek çocuğun saldırganlığını azaltabiliriz. 

• Televizyon ve internet ortamında şiddet içeren yayınları izlemesi engellenmelidir. 

• Saldırganlığı problemlerini çözmek için kullandığı bir sistem olmasının önüne geçilmelidir. 

• İsteklerini saldırganlık yoluyla yaptırmasına müsaade verilmemeli

• Çocuğun birikmiş saldırganlığının boşaltım sağlayabilmesi ismine yüksek efor harcayacağı aktivitelere yönlendirmek gereklidir.  Böylece saldırganlığını spora yönlendirerek gün içerisinde davranışı tekrar etme mümkünlüğünü azaltmış oluruz.