Dikkat eksikliği olan bir çocuğun günlük yaşamsal fonksiyonları olumsuz manada etkilenir. Çocuk, akademik ve toplumsal alanda problemlerle karşı karşıya gelir. Dikkat eksikliği olan çocuğun, zeka geriliği yoktur hatta zekası yüksek olan çocuklardır. En ana sorun, bilginin depolanmasında, beyefendisine konmasında hiçbir sorun yokken bu bilgileri geri çağırmada sıkıntılar yaşarlar.
Dikkat eksikliği olan çocuğun ;
• Kısa müddette dikkati dağılır,
• Unutkanlıkları fazladır,
• Makus bir el yazısı vardır,
• Dinlemez görünür,
• Dersleri dinlerken çok çabuk sıkılır,
• Planlama yapmakta zorlanır,
• Detaylara dikkat edemez,
• Misyonlarını organize edemez.
Aileler genelde bu çocukların dikkatleri dağılmadan saatlerce bilgisayar oynayıp, televizyon izleyebildiklerini fakat ders başına oturduklarında çok kısa bir müddet içerisinde sıkıldıklarını söylerler. Bu çocukların ders çalışmaktan hiç hoşlanmadıkları bir gerçektir. Ödev yapmak için masa başına oturan bu çocuk 10 dakika sonra size, bugün yaptıklarından, televizyonda izlemiş olduğu bir sinemadan yahut ilgisini çeken bir oyuncaktan bahsetmeye başlayabilir. Ayrıyeten çocuklarının kendilerini duymadığını ve işitsel manada sorunlarının olduğunu düşünürler. Aileler devamlı olarak çocuğu, misyonlarını yerine getirmesi için ikaz ve teşvik etmek zorunda kalır. Münasebetiyle bu durum ailede yılgınlık ve bezginlik yaratır.
Okulda ise hem öğretmenleri hem de arkadaşlarıyla büyük sorunlar yaşar. Sınıfta ders dinlerken 10-15 dakika içerisinde dikkati basitçe dağılabilir, dışarıdan gelen seslere kulak kabartabilir. Öğretmen onu yetersiz bulduğu ve sınıfa ayak uyduramadığı için en art sıraya oturtabilir. Bu çocuklar arkadaşlarıyla oyun oynarken de ahenk sorunu yaşar ve arkadaşları tarafından dışlanırlar.
Aile, öğretmen ve arkadaşlarının şikayetleri, onlarca beğenilmemesi, tembel bir çocuk olarak adledilmesi onun özgüvenini önemli manada zedeler ve kendine olan inancını vakitle kaybetmeye başlar.
Dikkat eksikliği teşhisine, hiperaktivite eşlik etmek zorunda değildir. Dikkat eksikliği tek başına da görülebildiği üzere kimi durumlarda, hiperaktiviteyle birlikte görülür. Hiperaktiviteyle birlikte görülmesi ‘’Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu’’ (DEHB) olarak isimlendirilir.
Hiperaktivite bozukluğunun en besbelli göstergesi, çocuğun daima kıpır kıpır oluşu ve yerinde uzun müddet oturamamasıdır. Hiperaktif bir çocuğun bitmez tükenmez bir gücü vardır. Daima enerjik olan bu çocuk, meskende koltukların üstünde gezinir, o koltuktan başka koltuğa atlar. Birebir vakitte çok konuşkandır ve diğerlerinin kelamını kesmekten çekinmez.
DEHB hakkında ailelerinin bilmesi gereken konular :
• Yanlış ebeveyn tavrıyla alakalı değildir.
• İşitsel algılarında rastgele bir sorun yoktur.
• Hedef aileyi üzmek yahut inatlaşmak değildir.
• Çocuklarında olan bu sorunu onları yargılamadan kabullenmeleri gerekir.
• Tedavide işbirliği içinde olmaları çok kıymetlidir.
• Anne-baba, yetkili bireyler tarafından eğitim almalı.
• Çocukların tedavisini yarıda bırakmamak sonuna kadar sabır gösterip tamamlamaları gerekir.
Öğretmenlerin bilmesi gereken konular :
• Öğretmenin rolünün de çok değerli olduğu bilinmeli.
• Çocuğu cam kenarında yahut art sıralarda oturtmak hayli yanlıştır.
• Çocuk, öğretmene ne kadar yakın arada olursa o kadar güzeldir.
• Çocuk, ders içerisinde öğretmenle daima bir dialog içerisinde olmalıdır.
• Çocuğun güçlü yanları vurgulanmalı ve olumlu davranışları desteklenmelidir.
• Bu çocuklara sınıf içerisinde misyonlar verilmeli, faal olarak derse iştiraki sağlanmalıdır.
DEHB tedavisi nasıl olmaktadır ?
DEHB tedavi edilmediğinde erişkinlikte de devam edeceği bilinmelidir. Erken teşhis bu açıdan çok kıymetlidir. Her dikkat eksikliği tedavisinde ilaç kullanımı gerekmez. Bozukluğun şiddetine nazaran ilaç alınıp alınmayacağına karar verilir. DEHB tedavisinde davranışçı terapilerin de hayli faydası olmaktadır. Bu bağlamda ailelerin, çocuk psikologu ve psikiyatristinden takviye almaları çocukların geleceği için büyük bir ehemmiyet teşkil etmektedir.
0 Yorum