ANLAM BAĞLAMINDA SAĞLIKLI KİŞİLİK GELİŞİMİ EĞİTİMİ

ANNE VE BABALARA YÖNELİK EĞİTİMİN MÜNASEBETLERİ:

Yaşamın birinci yıllarında öğrenilen şeylerin, kazanılan davranışların kalıcı tesirleri nedeni ile ANNE VE BABALAR çok değerli bireylerdir. Birinci öğrenilen şeylerin güzel, hoş ve yanlışsız şeyler olması hem çocuk hem de toplum için büyük paha taşımaktadır. . 0-6 yaş ortasında insan kişiliğinin çekirdek kısmı oluşmaktadır. Kişiliğin oluşmasında etraf ve kalıtım faktörlerinin tesiri % 50 etraf, %50 kalıtım oranında dağılmaktadır. Kişilik gelişimini etkileyen faktörlerin yarısını oluşturan etraf faktöründe aileden sonra en tesirli olanı okuldur. Bilhassa çocukların kişiliğinin temelinin oluştuğu 0-6 yaş ortasında anne ve babaların tutum ve davranışlarının çocuklar üzerindeki tesiri büyüktür. Çocuklar bu devirde başka beşerlerle kendileri ortasındaki sonu öğrenmeye başlarlar. Kendi isteklerini fark etmeyi, etraf ile istekleri ortasında ahenk sağlamayı, yani muhtaçlıklarını gidermeyi bu yaşlarda öğrenirler. Bunu öğrenirlerken doğal olarak yetişkinlerle kimi çatışmalar yaşarlar. Anne babanın rolü, bu durumda yol gösterici olarak çok önemlidir

Hangi özelliklere sahip olurlarsa olsunlar bütün çocuklar birer birey olarak dünyaya gelirler. Çocukların hepsi de sevilmeyi, hürmet görmeyi, kendi yeteneklerini geliştirmek için gereken ilgiyi görmeyi hak etmektedirler. Böylelikle bu dünyada varlıklarını sürdürme ve öbür beşerler tarafından kabul görme bütün çocukların hakkıdır. Anne babaların çocuklara kabul edildiklerini nasıl göstereceklerini bilmeleri var olduklarını hissetmeleri tarafından büyük paha taşımaktadır.

Anne babaların bu eğitimi alması çocukların kendisiyle barışık, başka insanlara saygılı, özgüveni olan bireyler olarak yetişmelerine katkıda bulunacaktır. Böylelikle daha sağlıklı bir jenerasyon yetişmesi yolunda bir adım atılmış olacaktır.

NEDEN ANNE VE BABALAR:

Çocuklarda kişilik gelişimini etraf faktörü %50 oranında etkilemektedir. Etraf faktörünün başında aile ve yakın akrabalar gelmektedir. Bebek dünyaya geldiği andan itibaren etrafında annesini babasını ve yakın akrabalarını görür ve onların davranışlarından etkilenir. Çocuklar aile içinde toplumsallaşmayı, toplumsal kuralları kıymetleri öğrenmeye başlar. 0-6 yaş ortasında edinilen deneyimler çocukların kişiliğinde derin izler bırakır. Uygun özümsenmemiş davranış kalıpları istenilen etkiyi göstermemektedir. Yanlış vakitte ve yanlış yerde kullanılan bilgiler aslında yanlışsız olsa bile çocuklara fayda yerine ziyan verebilmektedir. Daha büyük yaşlardaki çocuklar için hakikat olan bir bilgi şimdi gelişimini tamamlamamış bir çocuğa uygulandığında telafisi güç ziyanlı tesirlere yol açabilmektedir. Öbür yandan bedellerin oluşumunda dengeli olmak çok kıymetlidir. Birtakım durumlarda kıymetli kabul edilen bir davranışın kimi durumlarda kıymetsiz kabul edilmesi çocukların başını karıştırır ve çatışmalara yol açar. Tüm bu nedenlerle anne ve babaların tüm farlılıkları göz önüne alarak çocukları birer varlık olarak görebilmeyi ve ona nazaran uygun davranışları sergileyebilmeyi öğrenmeleri çok değerlidir. Anne babaların o güne kadar öğrendikleri teorik bilgileri ne vakit, nasıl ve hangi çocuğa uygulayacakları konusunda marifet kazanmaları çocukların hayatlarının bütünü içinde pahalı bir yere sahiptir.

EĞİTİMİN FAYDALARI:

Verilecek eğitim sonucunda anne ve babalara çocuklarla bağlantı kurma, öfke denetimi, marifetlerinin arttırılması hedeflenmektedir. Böylelikle çocukların kişilik gelişimlerinin sağlıklı bir biçimde sürdürülebilmesi sağlanarak daha sağlıklı, üreten, kendine güvenen, topluma, kendine ve insanlığa faydalı bireylerin yetiştirilmesine katkıda bulunulması amaçlanmaktadır.

NEDEN BU EĞİTİM:

Çocuklarda görülen ahenk bozuklukları gerçek ve yerinde bir yaklaşımla kısa müddette giderilebilir. Böylelikle çocuk sağlıklı bir biçimde büyümesini ve gelişmesini sürdürebilir. Bu gerçekleşemediği vakit çocukta karşılaştığımız küçük bir sorun giderek alışkanlık halini alabilir. Etrafındaki şahısların reaksiyonlarıyla büyüyebilir hatta daha berbatı çocuk bu davranışla ilgili etiketlenebilir. Çocuk etiketlendiği vakit bu davranışın yetişkinliğe taşınması ve hayat uzunluğu ona zorluk çıkaran bir özellik kazanması kaçınılmaz olur. Meğer örneğin yemek yeme konusunda zorluk yaşayan bir çocuğun bu davranışının nedeni, anneden ayrılma, yeni bir kardeşin olması ya da meskendeki öbür bir gerilim olabilir. Bu neden araştırılmadan çocuğa zorla yemek yedirmeğe çalışılırsa, çocuk ikinci bir çatışmanın yarattığı gerilimle de baş etmek zorunda bırakılmış olur. Gerilim arttıkça gerilim karşısında kullanılan savunma sistemi da tesirini arttırır ve savunma düzeneği olarak çocuğun gösterdiği örmeğin içe kapanma davranışı daha da artabilir. Bunun yerine çocuğun gerginliğinin kaynağı hakikat olarak tespit edildiğinde, ailenin dikkati sorunun kaynağına yönelecektir. Hasebiyle ailenin göstereceği hakikat yaklaşımlar ile sorun bir süre sonra zaten ortadan kaybolur.

Bu nedenlerle anne babaların çok hassas olmaları, kendilerini geliştirmeleri, çocuklarla sağlıklı bir temas kurabilmeleri gereklidir. Bu hünerin geliştirilmesi her vakit teorik bilgilerle mümkün olamamaktadır. Zira teorik bilgilerin uygulamaya konmasını engelleyen, kişinin kendi geçmişinden gelen alışkanlıklar bulunabilmektedir. 0,6- sadece oyunların oynandığı, birtakım bilgilerin aktarıldığı bir devir olmaktançok temel alışkanlıkların kazanıldığı bir periyodu içine almaktadır.Bütün çocuklar farklı ruhsal yapıya sahip olduklarından tıpkı kurala farklı reaksiyonlar verebilirler. Bu nedenle anne babaların kendileri ile ilgili farkındalık alanlarını genişletmeleri gerekmektedir. Anne babaların kendileri ile ilgili farkındalıklarının arttırılması, irtibatta yapılan kusurlar hakkında bilgilenmeleri, tesirli irtibat konuşunda geliştirilmeleri çocuklarla daha tesirli ve sağlıklı bir bağlantı kurmalarına yardımcı olacaktır.

Gerçekleştirilecek eğitim programında; soru&cevap, teorik bilgilendirme, test kullanımı, olay çalışması, fotoğraf, ritm çalışması hikaye, oyun, tartışma, uygulama, hayalinde canlandırma üzere interaktif sistem ve teknikler kullanılarak iştirakçilere MANA BAĞLAMINDA SAĞLIKLI KİŞİLİK GELİŞİMİ EĞİTİMİ verilmesi hedeflenmektedir. yaşayan toplumun mevti biçimde etkilenmesi amaçlanmaktadır.

Çocuklaınr 0-6 yaş ortasında kişiliklerinin temel özellikleri belirginleşmeye başlamaktadır. Tıpkı periyot çocuğun kendisi dışındaki dünyayı tanımaya başladığı, öbür beşerler hakkında birtakım bilgileri oluşturduğu bir periyottur. Hayatta birinci tanıdığı beşerler olan annesi, babası ve başka aile üyeleri dışındaki beşerlerle tanıştığı bu devirde toplumsal maharetlerini geliştirmektedir. Toplumsallaşma süreci pek kolay geçen bir süreç değildir. Kıskançlık duygusu ile baş etmeyi öğrenme, paylaşmayı öğrenme, güzeline gitmese de birtakım kurallara uymayı öğrenme bu periyoda rastlar. Pek de kolay olmayan bu gelişim sürecinde çocuk bazen zorlanır, gerginlik yaşar. Bu gerginlikleri hafifletmek için kimi savunma düzenekleri kullanır. Kendisinin bu dünyada var olduğunu öbür insanlara anlatmaya çalışır. İsteklerini yerine getirmek için çeşitli yollar dener. Bütün bunları yaparken hırçınlaşabilir, geriye gidiş davranışları gösterebilir, arkadaşlarına ziyan verebilir, annesine ya da kendisine bakım verene çok düşkünlük gösterebilir. Bu hassas devirde çocuğa karşı yapılacak yanlış davranışlar aslında süreksiz olan bu davranışların kalıcı hale gelmesine, yahut değişerek daha olumsuz davranışlara neden olabilir. Daha sonraki okul ömrünü olumsuz istikamette etkileyecek bir biçim alabilir. O nedenle çocuklarla bağlantı kurarken daha hassas davranmak gerekmektedir.

Güven hissini ve irtibatı 0-6 yaş ortasında öğrenen okul öncesi çocukları ile nasıl irtibat kurulduğu çok kıymetlidir. Zira çocuğun bir yetişkin olduğunda başka beşerlerle nasıl bağlantı kuracağı üzerinde tesirli bir devirdir. Konuştuğu vakit kelamı dinlenmeyen bir çocuk söylediklerinin kıymetsiz olduğunu öğrenecektir. Ağladığı vakit neden ağladığı anlaşılmadan susturulan bir çocuk hislerinin kıymetsiz olduğunu ve saklanması gerektiğini öğrenecektir. Yetişkinlerin ömürlerinde çektikleri pek çok zorluğun temelinde birinci yıllarda öğrenilen bu bilgiler yatmaktadır. Yetişkin olunduğu vakit bu zorluk o insanın etrafını de etkileyecektir.

Birbirine saldırganca davranmayan, sevgi dolu insanlardan oluşan bir toplum hepimizin hayalidir. Kendini seven, kendisine güvenen, öbür beşerlerle barışık çocuklar yetiştirmek keyifli bir toplum oluşturmanın en kıymetli şartıdır. Anne babaların bağlantı konusunda kendilerini geliştirmesine yer hazırlayarak, sağlıklı ve huzurlu bir toplum için bir adım atılmış olacaktır.